حکمت نهج البلاغه

وَ قَالَ ع لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ- فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ

و درود خدا بر او، فرمود: دوست، دوست نيست مگر آن که حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن هنگام که حضور ندارد، و پس از مرگ.

(اخلاقی، اجتماعی)

وَ قَالَ ع مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً- مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَةَ- وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ- وَ مَنْ أُعْطِيَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ- وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ قال الرضي- و تصديق ذلك كتاب الله- قال الله في الدعاء ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ- و قال في الاستغفار وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ- ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً- و قال في الشكر لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ- و قال في التوبة- إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ- ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ- وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً

و درود خدا بر او، فرمود: کسی را که چهار چيز دادند، از چهار چيز محروم نباشد، با دعا از اجابت کردن، با توبه از پذيرفته شدند، با استغفار از آمرزش گناه، با شکرگزاری از فزونی نعمت‌ها.

می‌گويم: (و اين حقيقت مورد تصديق کتاب الهی است که در مورد دعا گفته است: «مرا بخوانيد تا خواسته‌های شما را بپردازم». (قرآن کريم، سوره مؤمن، آيه 60) در مورد استغفار گفته است: «هر آن که به بدی دست يابد يا بر خود ستم روا دارد و از آن پس به درگاه خدا استغفار کند، خدای را آمرزش‌گر و مهربان يابد». (قرآن کريم، سوره نساء، آيه 110) در مورد سپاس فرموده است: «بی شک اگر سپاس گزاريد، بر نعمت می‌افزايم». (قرآن کريم، سوره ابراهيم، آيه 7) و در مورد توبه فرموده است: («تنها توبه را خداوند از کسانی می‌پذيرد که از سر نادانی به کار زشتی دست می‌يابند و تا دير نشده است باز می‌گردند، تنها چنين کسانند که خداوند در موردشان تجديد نظر می‌کند، که خدا دانا و حکيم است». (قرآن کريم، سوره نساء، آيه 17)

(اخلاقی)

نظرات شما عزیزان: